Red de natuur!
Dag meneer panda, heel erg bedankt om tijd vrij te maken in je agenda voor dit interview!
Hallo! Het is een eer om hier te zijn. Ik heb weliswaar geen agenda, maar ik maak altijd graag tijd vrij voor een goed gesprek. Wat wil je graag weten? 🍃
Wel, er is iemand die heel graag zou willen weten hoe het komt dat bijna alle panda’s dik zijn… Niet grof bedoelt natuurlijk 😊
Haha, geen zorgen, ik neem het helemaal niet grof op! Het geheim van onze ronde buikjes is eigenlijk vrij eenvoudig: we eten veel! Panda’s eten voornamelijk bamboe, en om genoeg calorieën binnen te krijgen, moeten we echt heel veel van die groene stengels knabbelen. We kunnen wel tot 14 uur per dag eten en soms wel 38 kilo bamboe per dag consumeren! Dat is veel bamboe en dus ook veel energie. Plus, we hebben een relatief langzame stofwisseling, dus we slaan een deel van die energie op als vet. Zo blijven we lekker gezellig en rond! 🍂🌿
Super cool eigenlijk! En waarvoor hebben jullie dan zoveel energie nodig? Wat doen jullie dan allemaal?
Dat is een goede vraag! Ondanks dat we veel eten en dus veel energie nodig hebben, zijn we eigenlijk vrij rustige dieren. De meeste van onze dagen besteden we aan eten, slapen en af en toe spelen.
We besteden veel tijd aan het vinden en eten van bamboe. Omdat bamboe niet zo voedzaam is, moeten we veel tijd besteden aan het eten ervan om genoeg voedingsstoffen binnen te krijgen. Dat betekent dat we vaak in de buurt van een bamboebos blijven.
Daarnaast hebben we soms wat energie over voor spelletjes en rondlopen, vooral als we jong zijn. Voor de rest genieten we van een rustig leven met veel rust en slapen. In het wild brengen we ook tijd door met het markeren van ons territorium en het communiceren met andere panda’s. Maar eigenlijk, we zijn gewoon grote, knusse dieren die houden van een rustig leven! 🍃💤
Dus zoveel energie nodig en toch staat er niks in de denkbeeldige agenda buiten eten, slapen, eten zoeken en af en toe eens wat spelen? Ik zou me heel erg vervelen als panda 🥱
Haha, ik snap wat je bedoelt! Het lijkt misschien eenvoudig, maar voor ons panda’s is het leven helemaal prima zo. Het ritme van eten, slapen en af en toe spelen is eigenlijk precies wat we nodig hebben. We zijn van nature behoorlijk relaxed en genieten van de eenvoud van het leven.
Bovendien, zelfs als het lijkt alsof we niet veel doen, is er altijd iets om ons bezig te houden. Bijvoorbeeld, het vinden van de beste bamboestengels kan soms een uitdagende klus zijn! En tijdens het spelen leren jonge panda’s belangrijke vaardigheden die ze later in het wild nodig zullen hebben.
Dus nee, we vervelen ons echt niet. Onze dagen zijn perfect gevuld met de dingen die we het leukste vinden. 🐾🌿
Jullie hebben geen tijd om naar school te gaan! Zijn jullie dan wel slim?🧠
Dat klopt, panda’s gaan niet naar school zoals mensen dat doen! Maar we hebben wel onze eigen manier van leren. In het wild leren panda’s veel door te observeren en te imiteren. Jongere panda’s leren van hun moeder hoe ze bamboe moeten eten, hoe ze zich moeten verstoppen en hoe ze met andere panda’s moeten omgaan.
We zijn ook best slim op onze eigen manier! We hebben bijvoorbeeld een goed geheugen voor de plekken waar we voedsel kunnen vinden en weten precies welke soorten bamboe het lekkerst zijn. En hoewel we niet veel sociale interactie hebben zoals sommige andere dieren, begrijpen we toch veel over onze omgeving en hoe we daarin moeten overleven.
Dus hoewel we misschien geen school hebben, leren we nog steeds veel en hebben we slimme overlevingsvaardigheden. 🐼💡.
En hoe zit het met babypanda’s?
Babypanda’s zijn echt schattig, maar ook heel kwetsbaar! Als panda mama’s baby’tjes krijgen, zijn ze heel klein, blind en hulpeloos. Ze wegen vaak niet meer dan een paar honderd gram bij de geboorte, terwijl de moeder meestal ongeveer 85 tot 125 kilo weegt!
De eerste paar maanden zijn ze volledig afhankelijk van hun moeder. Ze moeten regelmatig eten, en de moeder panda zorgt ervoor dat ze altijd warm en veilig zijn. Ze drinken haar melk en groeien snel. Na een paar maanden beginnen ze te leren kruipen en staan ze langzaam op hun pootjes.
Na ongeveer een jaar beginnen ze meer zelfstandig te worden en leren ze hoe ze zelf bamboe moeten eten. De moeder panda speelt een grote rol in hun opvoeding door ze te leren hoe ze voedsel moeten vinden en hoe ze zich in hun omgeving moeten gedragen.
Baby panda’s blijven meestal tot ze ongeveer anderhalf tot twee jaar oud zijn bij hun moeder. Daarna worden ze onafhankelijk en gaan ze op zoek naar hun eigen territorium. Het is een bijzondere en uitdagende tijd voor zowel de moeder als de kleintjes! 🐼👶
Hoe komt het dat jullie zo schattig zijn? 🥰
Hier is een lijstje met simpele redenen waarom panda’s zo schattig zijn:
Alles samen zorgt gewoon voor een super schattig uiterlijk!
Gaat eigenlijk alles goed met de panda’s? 🐼👌
Ja, dat is een goede vraag! Hier is een simpele uitleg over hoe het met de panda's gaat:
Dus hoewel panda's nog steeds hulp nodig hebben, zijn er veel mensen die hun best doen om ervoor te zorgen dat het allemaal goed gaat met mijn grote panda familie! 🐼💚
We zullen vanaf nu ook allemaal ons best doen voor jullie!😉 Heel erg bedankt meneer Panda en nog een fijne bamboe-dag gewenst! 🎋
Dag meneer Sneeuwluipaard, heel erg bedankt om tijd vrij te maken voor dit interview tijdens jouw drukke jachten.
Graag gedaan! Het is fijn om even wat tijd te nemen voor een gesprek. Wat zou je graag willen weten?
Heel veel, want je bent dan ook een heel interessant dier, maar laten we beginnen bij het begin! En dat bedoel ik letterlijk, want hoe begint het leven van een sneeuwluipaard. Hoe ontstaat een sneeuwluipaard? Hoe ziet een sneeuwluipaard eruit als die geboren wordt? En nog veel meer. Dus mijn eerste vraag is, hoe begint het leven van een sneeuwluipaard?
Het leven van een sneeuwluipaard begint in een veilige, warme plek zoals een grot of een spleet tussen de rotsen. De moeder zorgt ervoor dat het veilig is voor haar baby's.
Als ik geboren word, ben ik heel klein en weeg ik ongeveer zoveel als een halve liter melk. Mijn vacht is zacht en wollig. Mijn ogen zijn dicht, dus ik kan nog niet zien. Ik ben helemaal afhankelijk van mijn moeder voor eten en warmte. Na ongeveer één tot twee weken gaan mijn ogen open, en begin ik de wereld om me heen te ontdekken.
En hoe is het om dan voor het eerst die prachtige wereld te zien en waar ligt die wereld van jou eigenlijk?
Het is heel spannend om voor het eerst de wereld te zien! Alles is nieuw en interessant. Ik zie bergen, rotsen en soms sneeuw. De lucht is helder en fris.
Mijn wereld ligt in de hoge bergen van Centraal- en Zuid-Azië. Dat zijn landen zoals Nepal, Bhutan, India, Pakistan, China en Mongolië. Het is een plek met hoge pieken en diepe valleien, waar het vaak koud is en er veel sneeuw ligt.
Interessant! En zie je dan ook veel mensen waar jij woont? En wat vind je van die mensen?
Nee, ik zie niet vaak mensen in de bergen waar ik woon. Mensen komen soms wel in onze habitat om te wandelen, te onderzoeken of te jagen. Ik ben van nature een schuw dier, dus ik vermijd meestal mensen en probeer uit hun buurt te blijven.
Wat ik van mensen vind? Dat is een goede vraag. Sommige mensen zijn vriendelijk en respecteren onze leefomgeving. Anderen kunnen gevaarlijk zijn of op ons jagen. Over het algemeen geef ik de voorkeur aan rust en afstand van mensen, zodat ik veilig kan leven in mijn natuurlijke habitat.
Oké, en blijf je de rest van jouw leven bij je familie of scheiden jullie op een bepaalde leeftijd?
Als sneeuwluipaarden zijn we solitaire dieren. Dat betekent dat we meestal alleen leven, behalve tijdens het opvoeden van onze jongen. Wanneer sneeuwluipaardwelpen oud genoeg zijn om zelfstandig te jagen en te overleven, verlaten ze meestal hun moeder om hun eigen territorium te vinden. Volwassen sneeuwluipaarden hebben hun eigen territorium dat ze beschermen tegen andere sneeuwluipaarden van hetzelfde geslacht.
Kom je als volwassen sneeuwluipaard dan aan eten door te jagen? En hoe of op welke manier doe jij dat dan precies?
Ja, als volwassen sneeuwluipaard krijg ik mijn voedsel door te jagen. Ik jaag voornamelijk op prooidieren zoals berggeiten, schapen, marmotten en soms ook kleinere dieren zoals vogels en hazen.
Mijn jachtmethode is gebaseerd op verrassing en snelheid. Ik ben een uitstekende sluiper en kan lange afstanden over rotsachtig terrein afleggen. Wanneer ik een prooi heb gespot, benader ik heel voorzichtig, vaak vanuit een lager gelegen positie om niet opgemerkt te worden. Dan sprint ik plotseling naar voren en probeer ik mijn prooi te verrassen en neer te halen met een krachtige sprong.
Na het vangen van mijn prooi, neem ik hem vaak mee naar een afgelegen plek om rustig te eten, weg van mogelijke concurrenten of andere roofdieren.
En voor welke dieren loop jij dan zelf gevaar?
Als sneeuwluipaard ben ik een roofdier en sta ik bovenaan de voedselketen in mijn habitat. Er zijn echter enkele gevaren voor mij:
Het behoud van mijn leefgebied en bescherming tegen illegale jacht zijn belangrijk voor het voortbestaan van mijn soort.
Op welke manier kunnen we er dan samen voor zorgen dat jouw leefgebied veilig blijft en met respect behandeld wordt?
Er zijn verschillende manieren waarop we kunnen helpen om het leefgebied van sneeuwluipaarden veilig te houden en met respect te behandelen:
Als we samenwerken en deze dingen doen, kunnen we ervoor zorgen dat sneeuwluipaarden gelukkig en veilig blijven in hun eigen huis.
Ok! En je zegt bij punt 2 dat sneeuwluipaarden belangrijk zijn. En waarom is dat dan precies?
Sneeuwluipaarden zijn belangrijk om verschillende redenen:
Door sneeuwluipaarden te beschermen, beschermen we niet alleen een prachtig dier, maar ook de hele omgeving waarin ze leven en de voordelen die ze brengen voor mensen en de natuur.
Dus we moeten er samen alles aandoen om jullie te beschermen!
Ja, precies! Samen kunnen we ervoor zorgen dat sneeuwluipaarden veilig blijven. Door bewust te zijn van hun behoeften en hun leefgebied te beschermen, kunnen we helpen voorkomen dat ze in gevaar komen. Het is belangrijk dat we allemaal ons steentje bijdragen, of het nu gaat om het respecteren van beschermde gebieden, het ondersteunen van duurzaam toerisme, of het naleven van wetten tegen stropers. Samen kunnen we een verschil maken voor sneeuwluipaarden en hun toekomst veiligstellen!
Dan gaan we dat vanaf nu af aan allemaal doen! Heel erg bedankt voor je tijd en de moeite, het was heel leuk en interessant om met je in gesprek te gaan en we hebben heel veel over jullie geleerd, hoe belangrijk jullie zijn en hoe we jullie goed kunnen beschermen. Maar ik ben vrij zeker dat de lezers nu allemaal heel erg hun best zullen doen en dat we zo allemaal samen gaan vechten voor een beter leven en een betere toekomst! Heel erg bedankt meneer Sneeuwluipaard!
Graag gedaan! Het was een waar genoegen om met je te praten en te vertellen over mijn leven als sneeuwluipaard. Het doet me goed te horen dat je nu meer begrijpt over waarom wij zo belangrijk zijn en hoe we samen kunnen zorgen voor onze bescherming. Samen kunnen we echt een verschil maken voor de toekomst van sneeuwluipaarden en hun leefgebieden. Bedankt voor je interesse en inzet, en laten we blijven werken aan een betere wereld voor alle wezens, groot en klein!
"Hoi! Ik ben meneer Papegaai! Ik ben een prachtige vogel met alle kleuren van de regenboog. Ik hou ervan om te zingen, te dansen en geluiden na te doen die ik hoor. Ik woon in de jungle en soms ook op andere warme plekken. Ik ben slim en vind het leuk om met mensen en andere dieren te kletsen en plezier te maken. Ik hou ervan om nieuwe dingen te leren en mijn omgeving te verkennen. Ik ben net als een kleurrijk en vrolijk vriendje dat altijd klaar staat om plezier te hebben!"
"Oh, ik heb zoveel dingen waar ik van geniet! Hier zijn een paar van mijn favoriete bezigheden:
Kortom, ik hou van plezier maken en genieten van het leven!"
"Dat is een goede vraag! Het vermogen van papegaaien om menselijke geluiden na te bootsen heeft te maken met hun bijzondere anatomie en hun slimme hersenen.
Papegaaien hebben een speciale structuur in hun keel genaamd het "syringeale complex", dat hen in staat stelt om geluiden op een unieke manier te produceren en te manipuleren. Dit complex is flexibel en stelt papegaaien in staat om verschillende geluiden te maken door de spieren en membranen aan te passen.
Daarnaast hebben papegaaien een sterk ontwikkeld gehoor en kunnen ze geluiden heel precies imiteren door ze te horen en te herhalen. Ze zijn ook slimme dieren die goed kunnen leren door observatie en herhaling.
Dus eigenlijk kunnen papegaaien menselijke geluiden imiteren omdat ze speciale keelstructuren hebben en omdat ze slim genoeg zijn om geluiden na te bootsen die ze horen. Het is echt een unieke eigenschap die papegaaien zo speciaal maakt!"
"Hoewel het imiteren van menselijke geluiden voornamelijk geassocieerd wordt met papegaaien vanwege hun opvallende vaardigheid en het vermogen om complexe geluiden na te bootsen, zijn er ook andere dieren die in staat zijn om geluiden en zelfs menselijke spraak na te bootsen, maar zij doen het op een minder geavanceerde manier.
Enkele voorbeelden zijn:
Terwijl papegaaien nog steeds de kroon spannen als het gaat om het imiteren van menselijke geluiden, laten deze voorbeelden zien dat imitatievermogen niet uniek is voor papegaaien, maar eerder een vaardigheid die in verschillende mate voorkomt bij verschillende diersoorten."
"Er zijn nog tal van andere interessante eigenschappen die papegaaien tot fascinerende dieren maken!
Kortom, papegaaien zijn niet alleen goed in praten, maar ook vriendelijke, slimme, speelse en kleurrijke vogels!"
"Ah, dat is een leuke vraag! Als het op eten aankomt, heb ik een paar favoriete gerechten die ik heerlijk vind:
Dus eigenlijk hou ik van een gevarieerd dieet vol kleurrijke en smaakvolle gerechten. Het belangrijkste is dat mijn maaltijden gezond en lekker zijn!"
"Natuurlijk, dat vind ik prima! Ik vond het super leuk om met je te kletsen en al je vragen te beantwoorden. Als er nog iets is waar je meer over wilt weten, kun je me altijd vinden. Tot ziens en een dikke knuffel van meneer Papegaai! Dag dag!"
"Woef! Hallo allemaal, ik ben Berner Sennen! Een blije, trouwe Berner Sennenhond die dol is op avonturen en knuffels. Ik ben geboren in de prachtige bergen van Zwitserland en ik ben hier om al jullie vragen te beantwoorden. Vraag maar wat je wilt weten. Ik ben er klaar voor! "
"Nou, dat is een interessante vraag! Ik ben ontstaan uit een lange lijn van Berner Sennenhonden die al generaties lang in de prachtige bergen van Zwitserland leven. Mijn voorouders waren hardwerkende boerderijhonden die hielpen bij allerlei taken op de boerderij, zoals het hoeden van vee en het trekken van karren. Ze waren echt onmisbaar voor hun baasjes! En door de jaren heen zijn we steeds meer geliefd geworden als gezelschapshonden vanwege onze zachtaardige aard en liefdevolle karakter. Dus eigenlijk kun je zeggen dat ik voortkom uit een lange geschiedenis van toegewijde en hardwerkende Berner Sennenhonden!"
"Oh, mijn baasje en andere mensen zijn echt geweldig! Ik hou van ze met heel mijn hart. Ze zijn mijn beste vrienden en ik ben altijd blij als ze in de buurt zijn. Mijn baasje is mijn rots in de branding. Ze geeft me liefde, zorg en al het lekkerste eten dat ik maar kan wensen. En andere mensen zijn ook super! Ik vind het heerlijk om nieuwe mensen te ontmoeten, hun aandacht te krijgen en hun vrolijkheid te voelen. Ik denk dat mensen gewoonweg fantastisch zijn en ik ben altijd blij om in hun gezelschap te zijn."
"Ah, mijn naam, Berner Sennen, heeft eigenlijk een interessante oorsprong! Het woord "Berner" verwijst naar de regio Bern in Zwitserland, waar mijn ras oorspronkelijk vandaan komt. En het woord "Sennenhond" verwijst naar de "Senn", wat een traditionele herdershut is in de Alpen waar mijn voorouders vaak werkten. Dus eigenlijk betekent mijn naam iets als "de hond van de Bern-regio die werkte bij de Senn". Het is een eerbetoon aan mijn afkomst en mijn geschiedenis als hardwerkende boerderijhond in de prachtige Zwitserse bergen! "
"Mijn favoriete bezigheden? Oh, daar kan ik wel een tijdje over praten! Maar laten we het kort houden. Ten eerste, ben dol op avonturen! Of het nu gaat om wandelen in de natuur, rennen door de velden of spelen in de sneeuw, ik ben altijd in voor een avontuur. Ten tweede, knuffelen, knuffelen staat zeker hoog op mijn lijstje. Niets maakt me gelukkiger dan lekker dicht bij mijn baasje of andere mensen te zijn en wat liefdevolle knuffels te krijgen. Oh, en laten we het niet vergeten, ik ben ook gek op lekker eten! Of het nu gaat om een smakelijke traktatie na een lange wandeling of een lekker bot om op te kauwen, ik geniet er echt van. Dus ja, avonturen beleven, knuffelen en smullen van lekker eten, dat zijn absoluut mijn favoriete bezigheden!"
"Ah, het perfecte baasje voor mij? Nou, dat is een goede vraag! Het perfecte baasje voor mij is iemand die liefdevol, geduldig en zorgzaam is. Iemand die van avonturen houdt en graag buiten is, zodat we samen allerlei leuke dingen kunnen doen, zoals wandelen, spelen en ontdekken. Het is ook belangrijk dat mijn baasje me veel knuffels en aandacht geeft, want daar houd ik echt van! En natuurlijk is het perfecte baasje ook iemand die goed voor me zorgt, mijn gezondheid in de gaten houdt en me een veilig en gelukkig thuis biedt. Kortom, het perfecte baasje voor mij is iemand die net zoveel van mij houdt als ik van hem hou!"
"Natuurlijk! Het was echt geweldig om met jullie te praten en al jullie vragen te beantwoorden. Ik hoop dat jullie wat meer hebben geleerd over mij, de Berner Sennenhond, en waarom we zo'n speciaal ras zijn. Als je ooit nog meer vragen hebt of gewoon zin hebt om te kletsen, ben ik er altijd voor je! Tot ziens, vrienden! Woef woef!"
"Hallo daar! Ik ben meneer Platypus, jouw vriendelijke buurman uit het land Down Under, Australië! Stel je voor dat je een eendensnavel hebt, een beverstaart, en zwemvliezen zoals een otter. Dat ben ik! Ik ben een speciaal dier, bekend als het vogelbekdier.
Je kunt me vinden bij rivieren en zoetwaterbronnen, waar ik lekker rondspetter en op avontuur ga. Wat me echt bijzonder maakt, is dat ik eieren leg, net als vogels, terwijl ik toch echt een zoogdier ben! Cool, toch?"
"Mijn absolute favoriet is... kreeft! Er is iets speciaals aan de smaak van een sappige kreeft die mijn smaakpapillen doet dansen van vreugde! Het is een heerlijke traktatie die ik niet kan weerstaan als ik er een tegenkom tijdens mijn zoektocht naar voedsel onder water. Kreeft is gewoonweg onweerstaanbaar lekker voor mij!"
"Ah, mijn platte staart is echt een geweldig hulpmiddel! Het is als mijn persoonlijke gereedschapskist voor het water! Ten eerste helpt mijn staart me om te zwemmen. Met de zwemvliezen en de krachtige bewegingen van mijn staart kan ik me soepel door het water voortbewegen, net als een onderwateracrobatische kampioen!
Maar dat is nog niet alles! Mijn staart is ook superhandig als het gaat om graven en bouwen. Ik gebruik het om nesten te maken in de oevers van rivieren, waar ik mijn eieren veilig kan leggen en uitbroeden. En als kers op de taart kan ik mijn staart zelfs gebruiken als een soort roer om mijn koers te corrigeren tijdens het zwemmen. Het is echt een veelzijdig stuk gereedschap dat me helpt bij al mijn avonturen!"
"Ah, dat is een geweldige vraag! Ik begrijp dat het een beetje verwarrend kan zijn, maar laat me het uitleggen. Ja, ik ben een zoogdier, net als honden, katten en mensen. Maar wat mij zo uniek maakt, is dat ik eieren leg, net als vogels en reptielen!
Dus, hoe kan dat? Nou, dat komt omdat ik behoor tot een speciale groep zoogdieren, bekend als de monotremen. Monotremen zijn een van de oudste levende groepen zoogdieren op aarde. We hebben nog steeds de kenmerken van onze voorouders, die eieren legden voordat levende jongen werden geboren.
Dus, net als vogels, leg ik eieren om mijn jongen voort te brengen. Maar anders dan bij de meeste reptielen en vogels, zorg ik na het leggen van de eieren voor mijn jongen met melk die ik produceer, net zoals andere zoogdieren dat doen. Dus eigenlijk ben ik een beetje een combinatie van een vogel en een zoogdier! Hoe cool is dat?"
"Mijn favoriete dingen om te doen zijn avonturen beleven en nieuwe plekken ontdekken! Ik vind het geweldig om langs de rivier te lopen, op zoek naar lekker eten en interessante plekjes om te verkennen. Zwemmen is ook superleuk. Er is niets beters dan lekker dobberen in het koele water!
Ik hou er ook van om in de modder te graven en mijn eigen holletjes te maken in de oever. Daar leg ik mijn eieren zodat ze veilig zijn. Het is fijn om een knus plekje te hebben voor mijn familie.
Maar het allerleukste vind ik toch wel om tijd door te brengen met mijn vrienden en familie. Samen spelen, kletsen en avonturen beleven is echt het allerbeste!"
"Oh, dat is een goede vraag! We vogelbekdieren hebben onze eigen speciale manieren om met elkaar te praten en te communiceren. Een van de belangrijkste manieren waarop we dat doen, is door geluiden te maken. We kunnen allerlei geluiden produceren, zoals piepjes, grommen en snuiven. Deze geluiden kunnen verschillende dingen betekenen, zoals waarschuwingen voor gevaar, signalen om elkaar te vinden, of gewoon om contact te maken en te kletsen.
Maar we gebruiken niet alleen geluiden om te communiceren. We maken ook gebruik van lichaamstaal! Bijvoorbeeld, als we elkaar begroeten, kunnen we onze kopjes en snavels tegen elkaar wrijven. Dit is een teken van genegenheid en vriendschap. We kunnen ook onze staarten en zwemvliezen gebruiken om signalen te geven, zoals bij het zwemmen of spelen.
Dus eigenlijk, net als mensen praten we met woorden en lichaamstaal, maar op onze eigen unieke vogelbekdiermanier!"
"En zo eindigt ons gesprek met meneer Platypus, het bijzondere vogelbekdier uit Australië. We hebben geleerd over zijn unieke eigenschappen, zijn favoriete bezigheden en hoe hij communiceert met zijn familie. Meneer Platypus heeft ons laten zien dat de natuur vol verrassingen zit en dat elk dier zijn eigen bijzondere kenmerken heeft.
Bedankt voor het leuke gesprek en het ontdekken van de wereld van meneer Platypus. Moge avontuur en nieuwsgierigheid je altijd blijven vergezellen op je reis door de natuur en daarbuiten. Tot ziens, en blijf nieuwsgierig!"
"Hallo allemaal, ik ben meneer Neusaap! Ik leef in de prachtige regenwouden van Borneo en Sumatra, waar ik mijn dagen doorbreng met mijn familie. Ik ben een bijzondere aap met een grote neus, die mij een uniek uiterlijk geeft. Mijn favoriete bezigheden zijn slingeren door de bomen, eten zoeken en natuurlijk lekker luieren in de zon. Ik ben erg nieuwsgierig van aard en ik sta altijd open voor nieuwe avonturen!"
"Ah, mensen! Interessante wezens zijn dat. Ze zijn zo anders dan wij neusapen. Sommige mensen zijn vriendelijk en respectvol voor ons en onze leefomgeving, en daar ben ik dankbaar voor. Anderen lijken echter niet te begrijpen hoe belangrijk het is om de natuur te beschermen en onze leefgebieden te behouden. Dat maakt me soms een beetje verdrietig. Maar over het algemeen probeer ik positief te blijven en te hopen dat mensen meer zullen leren over de waarde van onze prachtige regenwouden en de dieren die erin leven."
"Mijn favoriete eten? Dat is een goede vraag! Als neusaap ben ik dol op verschillende soorten bladeren, vruchten en zaden die ik vind in de bomen van het regenwoud. Maar mijn absolute favoriet zijn de jonge scheuten en bladeren van bepaalde plantensoorten. Ze zijn lekker knapperig en zitten vol voedingsstoffen. Soms snoep ik ook graag van wat rijpe vruchten als ik ze kan vinden. Er is zoveel lekkers te ontdekken in de jungle!"
"Neusapen zijn al heel lang op aarde, veel langer dan ikzelf. Ze leven al miljoenen jaren in de prachtige regenwouden van Zuidoost-Azië. Ze zijn speciaal omdat ze grote neuzen hebben, die hen helpen op verschillende manieren. Deze grote neuzen hebben zich ontwikkeld over een lange tijd, door een proces dat evolutie wordt genoemd. Het is als een spannend avontuur waarin neusapen langzaam zijn veranderd en aangepast om goed te kunnen leven in hun junglehuis."
"Een van de meest bijzondere dingen over mij, meneer Neusaap, is mijn unieke uiterlijk. Zoals je kunt zien, heb ik een grote, opvallende neus die mij onderscheidt van andere apen. Maar wist je dat deze grote neus eigenlijk heel handig is? Niet alleen helpt het me bij het vinden van voedsel en het communiceren met andere neusapen, maar het kan ook helpen om mijn stem luider te maken! Dat betekent dat ik heel goed kan roepen en zingen in het regenwoud, wat erg belangrijk is om mijn familie te vinden en met ze te communiceren. Dus, ondanks dat mijn grote neus misschien grappig lijkt, is het eigenlijk een superkracht die me helpt te overleven in mijn mooie junglehuis!"
"Dank je wel, meneer Neusaap, voor het delen van al deze fascinerende informatie over jouw leven in de jungle. We hebben veel geleerd over neusapen en hoe speciaal en uniek ze zijn. Laten we samen ons best doen om deze prachtige dieren en hun leefomgeving te beschermen, zodat ze nog vele generaties kunnen blijven bestaan. Blijf op de hoogte voor meer interessante feiten en verhalen over de natuurlijke wereld op onze website. Bedankt voor het lezen en tot ziens!"
Vandaag begint voor het Europees Hof voor de Rechten van de Mens een klimaatzaak die zes Portugese jongeren hebben aangespannen tegen 32 landen. Ze argumenteren dat hun mensenrechten geschonden worden doordat de verschillende regeringen de uitstoot van broeikasgassen niet snel genoeg terugdringen.
Ze komen steeds vaker voor: klimaatzaken waarbij individuen naar de rechter trekken om meer klimaatambitie af te dwingen van overheden of bedrijven. Maar de zaak die vandaag geopend wordt voor het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) is wel een heel uitzonderlijke klimaatzaak.
Zes Portugese jongeren van 11 tot 24 jaar oud zullen er maar liefst 32 landen voor de rechter dagen. Het gaat om alle landen van de Europese Unie, Noorwegen, Rusland, Zwitserland, Turkije, het Verenigd Koninkrijk en Oekraïne. Ook België is er dus bij.
De jongeren vinden dat die landen niet genoeg doen om de opwarming van de aarde tegen te gaan. Ze worden daarbij gesteund door onder andere Amnesty International, Greenpeace en de Europese Mensenrechtencommissaris, die zich als derde partij hebben aangesloten bij de zaak. De Europese Commissie heeft zich dan weer aangesloten bij de 32 landen die zich zullen moeten verdedigen.
Het begon allemaal in de zomer van 2017, toen bosbranden het Portugese district Leiria in de as legden. Daarbij kwamen 66 mensen om.
Sindsdien zamelden de zes jongeren samen meer dan 158.000 euro in via crowdfunding om hun zaak naar het EHRM te brengen. Ze zullen argumenteren dat hun fysieke en mentale gezondheid nu al lijdt onder de klimaatverandering. Door de hittegolven van de voorbije jaren hebben ze moeite gehad om te slapen, te sporten of zich te concentreren. Sommigen onder hen lijden ook aan astma. Concreet vinden ze dat vier artikels uit het Europees Verdrag voor de Mensenrechten geschonden worden. Het gaat om het recht op leven, bescherming tegen foltering en onmenselijke behandeling, het recht op privacy en een familieleven, en bescherming tegen discriminatie op grond van leeftijd.
Ze vrezen dat die gevolgen nog "dramatisch zullen aangroeien" als nationale overheden niet sneller de uitstoot van broeikasgassen terugdringen.
"De ene dag is het 43 graden en de volgende dag hagelt het", zegt de vijftienjarige André dos Santos Oliveira, een van de eisers. "We kunnen gewoon niet voorspellen wat er zal gebeuren."
22 rechters zullen zich buigen over de zaak. Als zij een uitspraak zouden doen, dan wordt die bindend. De landen in kwestie kunnen dan bijvoorbeeld verplicht worden om hun reductiedoelen te verscherpen.
Maar eerst zullen ze zich moeten buigen over drie cruciale vragen. Die zullen bepalen of de zaak überhaupt verder behandeld kan worden. Een van die vragen is of de jongeren wel alle mogelijkheden in hun eigen land hebben uitgeput voor ze naar het EHRM trokken. Een andere is of de jongeren wel genoeg getroffen zijn om daadwerkelijk als slachtoffers gezien te worden. En dan is er nog de vraag of de 32 landen wel verantwoordelijk gesteld kunnen worden voor klimaatschade in Portugal.
Die laatste vraag is de inzet in wel meer klimaatzaken. In de klimaatzaak die 16 jongeren deze zomer aanspanden tegen de Amerikaanse staat Montana, argumenteerden de advocaten van de tegenpartij dat de uitstoot van de staat niet direct in verband kan gebracht worden met klimaatrampen.
Olijfolie is erg gezond. Het bevat een hoge concentratie vitamines en mineralen en zitten vol onverzadigde vetzuren. Dit zijn goede vetten, omdat ze de – in tegenstelling tot de verzadigde vetten – de kans op hart- en vaatziektes verkleinen.
Gemiddeld kan een olijfboom tussen de driehonderd en zeshonderd jaar oud worden.
Olijfolie is ook goed voor het haar. Het maakt je lokken zacht en werkt hydraterend. Daarnaast bevat olijfolie ook anti-inflammatoire eigenschappen die gezondheid van de hoofdhuid bevorderen en roos voorkomen. De vitamine E in olijfolie is belangrijk voor de haargroei.
Olijfolie houdt de huid jong, zacht en soepel en beschermt tegen uitdroging en veroudering. Daarbij is het geschikt voor alle huidtypes. Niet voor niets zijn daarom veel verzorgingsproducten op basis van olijfolie.
Altijd gedacht dat Griekenland de grootste producent is van olijfolie, dan heb je het mis. Spanje staat op nummer 1 met 30 procent, gevolgd door Italië (24 procent) en Griekenland (18 procent) Daarna komen landen als Portugal, Tunesië, Turkije en Syrië.
Olijfolie is ook een handig schoonmaakmiddel. Heb je bijvoorbeeld verf aan je handen, wrijf dan in met wat olijfolie. Laat zitten voor 5 minuten en was het er daar grondig af met zeep. Ook krassen op lederen meubels kun je behandelen met olijfolie. Giet een kleine hoeveelheid olie op een katoenen doek en wrijf het op de bekraste meubels in een licht draaiende beweging. Ook roestvrij staal begint meteen weer te blinken door olijfolie.
Wist je dat je ijs heel goed met olijfolie kunt combineren? Giet over een bolletje vanille-ijs wat olijfolie en bestrooi daarna met een paar korreltjes zout van goede kwaliteit. Heerlijk!
Olijfolie is onmisbaar bij het maken van mayonaise. Het is een van de hoofdingrediënten, samen met eidooiers, citroensap, azijn en mosterd.
bron:https://www.flair.nl/wonen/wist-je-dit-over-olijfolie~b62b8f3e/?referrer=https://www.google.be/
Een baby-egeltje heeft bij zijn geboorte ongeveer 100 stekels. Alleen al in de eerste tien dagen van zijn leven komen er 300 stekels bij.
2019 was ‘het jaar van de egel’, een initiatief van de Zoogdiervereniging. Aanleiding waren aanwijzingen dat het niet goed gaat met de egeltjes in onze contreien. 2019 werd daarom gebruikt om zoveel mogelijk gegevens te verzamelen van de egels.
Dan brengt ze ongeveer vier tot vijf jongen ter wereld. Maar voor het zo ver komt, moet het mannetje het vrouwtje eerst verleiden om met haar te paren. Hierbij loopt hij urenlang om haar heen. Dit ritueel wordt dan ook een egel-carrousel genoemd.
Vooral in de warme gebieden in ons land zijn de roze jonkies met hun dunne, witte stekels al vroeg actief. Pas dus op als je een nest in de tuin hebt. Als moederegel verstoord wordt, geeft dat zoveel stress dat ze in het uiterste geval haar jonkies doodt. Op die manier wil ze de jonge egels behoeden voor een – in haar ogen – nog erger lot. Dit gebeurt alleen binnen 48 uur nadat de jonge egels geboren zijn.
Een egelnest is meestal gemaakt van gras en bladeren. Na 22 dagen verlaten de jongen voor het eerst het nest. Ze blijven dan nog in de buurt van moeder. Pas na twee maanden gaan de jongen zelfstandig verder.
18 uur per etmaal brengt een actieve egel rustend door, de overige zes uren is hij onderweg. Hij is hoofdzakelijk tussen 18.00 en 20.30 uur actief.
100 hectare groot is het territorium van een mannetjesegel in landelijke gebieden. De vrouwtjes zijn echter slechts in een gebied van ongeveer 30 hectare onderweg.
Het gewicht van een egel varieert echter naar gelang het jaargetijde. Jonge egels die in november minder dan 500 gram wegen, hebben het moeilijk om de koude maanden op eigen kracht te doorstaan. Maar er zijn zeker manieren om de beestjes de winter door te helpen door ze te voeren in je tuin.
Voor de winterslaap kweekt hij een dikke vetlaag, die hem vervolgens gedurende het koude jaargetijde moet voorzien van voldoende energie.
30 procent van hun lichaamsgewicht verliezen egels gemiddeld tijdens de winterslaap. Begrijpelijk dus dat het vermagerde dier in het voorjaar meteen op zoek gaat naar voedsel!
Bron: https://www.landidee.nl/dieren-in-de-natuur/10-weetjes-over-de-egel/
Sinds een paar jaar geleden ben ik de Mexicaanse salamandersoort Axolotl een regelrechte trend. De vriendelijke blik op mijn gezicht en de opvallende kleuren maken mij tot een echte blikvanger in ieder huis. Hoewel ik als erg exotisch wordt gezien, ben ik relatief makkelijk te verzorgen. Hier kun je alles over mij leren.
Gezegd door de Axolotl.
Een volgroeide axolotl is ongeveer 23 tot 28 centimeter lang, maar soms kunnen ze uitgroeien tot wel 30 tot 40 centimeter grote salamanders. Maar zulke exemplaren zijn eerder de uitzonderingen. Opvallend zijn hun donkere kleine oogjes, de sierlijke armpjes en de staart, die met vinnen is getooid en waarmee het beestje zich in het water voortbeweegt. De axolotl is niet op de laatste plaats zo’n populair huisdier dankzij zijn platte kop met een brede bek. Voor iedereen die deze amfibie bekijkt lijkt het alsof hij altijd glimlacht – samen met de donkere kraaloogjes maakt hij een erg vriendelijke indruk. Beide geslachten onderscheiden zich in hoe de cloaca’s eruitzien: bij de mannetjes steekt de cloaca iets uit, bij vrouwtjes is deze vlak.
Onder de amfibieën is de axolotl een excentriekeling. Deze Mexicaanse salamander leeft voornamelijk onder water en blijft zijn hele leven in dezelfde larvenkenmerken behouden. In tegenstelling tot de meeste andere salamanders doorgaan deze diertjes geen metamorfose, maar planten ze zich in larvenvorm voort. De axolotl is bovendien geen bijzondere kunstmatige kweek, maar komt ook in het wild voor. De Duitse ontdekkingsreiziger Alexander von Humboldt ontdekte het eerste exemplaar in de vroege 19e eeuw en bracht het naar Europa.Het woord axolotl komt uit de Azteekse taal Nahuatl. Atl betekent zoveel als water. Xolotl is een van de Azteekse goden. Vertaald wordt er met ‘axolotl’ dus zo ongeveer een watergod of watermonster aangeduid. Oorspronkelijk komt het diertje uit de meren van Mexico. Hij kan in het water van Xochimilco en Chalco rondom de metropool Mexico-Stad worden aangetroffen. Men vermoedt dat deze salamanders ooit ook in andere, ondertussen opgedroogde meren op deze hoogten hebben geleefd. Hun bijzondere gedaante zou iets met de vulkanische oorsprong van de regio en het water-ecosysteem te maken kunnen hebben. Tegenwoordig leven er in Xochimilco per vierkante meter maar 0,3 diertjes. Ze hebben het liefst koud en zuurstofrijk water. Daarom bewonen ze vooral de grond van deze meren. In het wild gelden axolotls als nachtdieren. Omdat ze op geen enkele andere plek ter wereld voorkomen, is het niet raar om aan te nemen dat het om een wezen uit de oertijd kan gaan. Vast staat in ieder geval dat de axolotl een erg oud diertje is, dat al in de Meso-Amerikaanse cultuur een heilige status had. Een andere functie van de axolotl was echter voeding. Tot op de dag van vandaag zijn axolotls af en toe op Mexicaanse vismarkten te vinden.
Om zijn energiebehoeften af te dekken, gaat de axolotl op de loer liggen. Zodra een kleinere kreeftachtige voorbij zwemt, slaat de jager toe en zet het beestje direct op zijn eigen menu. Bovendien eet deze salamander ongewervelde dieren zoals insectenlarven en kuit van andere amfibieën. Zelfs de eigen nakomelingen zijn niet altijd veilig. Bovendien kunnen ook kleinere vissen tot het voorkeursdieet gerekend worden. Bij het houden in een aquarium krijgen ze meestal larven en insecten te eten. Muggen, regenwormen en vliegen zijn bijvoorbeeld echte lekkernijen. Jongere exemplaren kunnen het beste dagelijks gevoerd worden. Bij volwassen dieren is het al genoeg om ze twee keer per week te voeren..
Axolotl zijn in principe erg robuuste diertjes. Op basis van hun regeneratietalenten kunnen ze zelfs van schijnbaar zware verwondingen aan de ledematen makkelijk herstellen. Zelfs delen van de hersenen en het hart zijn probleemloos nieuw aan te maken. Zichtbare schade blijft er dan totaal niet. Schadelijk voor de gezondheid kan vooral een te hoge temperatuur en de daaruit volgende stress, te sterke watercirculatie en hoge pH-waarden zijn. Is het water te zuur, kan er ammoniak geproduceerd worden. Dit is giftig voor de axolotl en het is onvermijdelijk dat het beestje hier op den duur aan overlijdt.
Parasieten zijn niet zeldzaam, waarbij vooral kieuwkreeftjes voor heftige ontstekingen kunnen zorgen. Trilhaardiertjes veroorzaken daarentegen alleen zware ziekte bij erg heftige infectie van verzwakte dieren. Dit uit zich dan in heel weinig beweging en verlies van eetlust. Zweepstaartjes kunnen in de dikke darm voorkomen en bij oudere, zwakke dieren voor slijmafzetting en het loslaten van de huid zorgen. Besmetting met ichtyosporea-eencelligen moet absoluut worden vermeden. Ze hebben het vormen van blaasjes op de huid op hun geweten, die na het openbarsten niet meer genezen. Hierdoor kunnen knoopachtige gezwellen ontstaan. Een behandeling tegen deze parasieten bestaat helaas niet.
Als je de axolotl in optimale omstandigheden houdt, kunnen de dieren opmerkelijk oud worden. Hun levensverwachting ligt gemiddeld bij ongeveer 15 jaar. Er zijn zelfs dieren bekend die de metusalemse leeftijd van 25 jaar hebben bereikt. Gemiddeld ligt de minimale leeftijd bij ongeveer acht tot tien jaar.
Bron: https://www.zooplus.nl/magazine/vis/vissoorten/axolotl
Een volwassen otter is 80 tot 140 centimeter lang, inclusief de staart van 30 tot 50 centimeter lengte. Het gewicht varieert tussen de 5 en 12 kilo en de schouderhoogte is gemiddeld 30 centimeter. Vrouwtjes zijn meestal kleiner dan mannetjes. Mannetjes hebben een kop-romplengte van 60 tot 90 centimeter, een staartlengte van 36 tot 47 centimeter en een lichaamsgewicht van 6 tot 17 kilogram. Vrouwtjes hebben een kop-romplengte van 60 tot 70 centimeter, een staartlengte van 35 tot 42 centimeter en een gewicht van 6 tot 12 kilogram.
Met zijn gestroomlijnde lichaam is het dier goed aangepast aan het leven in het water. De ogen en de kleine afsluitbare oren en neusgaten liggen op één lijn boven op de platte kop, waardoor ze boven water blijven als het dier aan het wateroppervlak zwemt. De otter heeft zwemvliezen tussen de tenen van alle vier de korte krachtige poten. De lange, ovaalronde staart doet dienst als stabilisator en roer tijdens het zwemmen. De snuit is breed.
De vacht, die aan de buikzijde veelal lichter van kleur is, bestaat uit een waterdichte buitenste laag van dekharen en een luchthoudende binnenste laag van dicht opeengeplante donsharen, die onder water droog blijft. De dekharen drogen vrij snel, en hechten uit het water aan elkaar.
Voor de otter, die nauwelijks over onderhuids vetweefsel beschikt, is deze waterdichtheid van groot belang om in het water op temperatuur te blijven. Een optimale conditie van de vacht voorkomt onderkoeling tijdens het jagen onder water.
Otters kunnen zeven tot acht uur achter elkaar zwemmen, met een gemiddelde snelheid van 1,5 tot 2 kilometer per uur. Otters duiken gemiddeld tien tot veertig seconden onder water.
Otters zijn vooral 's nachts actief en leven voornamelijk solitair. Tijdens het foerageren kunnen ze 3 tot 10 kilometer afleggen. Overdag gebruiken ze beschutte plaatsen als rietbedden, ondergrondse holten en holle bomen als rustplaats. Soms is de ingang van een hol onder water gelegen, het slaapgedeelte is dan voorzien van een luchtgat. De bodem van het slaaphol is bedekt met droog plantaardig nestmateriaal. Een dier gebruikt vaak meerdere vaste rustplaatsen en holen binnen zijn woongebied. Het territorium loopt langs oevers.
Otters slapen vaak op hun rug terwijl ze elkaars voorpootje vasthouden. Het ziet er heel aandoenlijk uit, maar voor de dieren heeft dat ‘handje vasthouden’ vooral een praktische functie. Want hierdoor drijven ze niet van elkaar weg terwijl ze in dromenland verkeren. Maar is het duo eenmaal wakker, dan zijn ze zeer beweeglijk. Otters zijn namelijk speels; ze glijden door modder, springen over elkaar heen en zitten elkaar achterna. Dit is allemaal spel. Tenzij ze hun territorium in gevaar dreigt te komen; dan kunnen de dieren serieus vechten en blazen als een kat om elkaar te imponeren.
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Otter_(dier)
Bron weetje: https://www.dier.nu/dierenweetjes-artikel/6-weetjes-over-de-otter
Copyright © 2024 Red de natuur - Alle rechten voorbehouden
We gebruiken cookies om websiteverkeer te analyseren en de ervaring op je website te optimaliseren. Als je het gebruik van cookies accepteert, worden je gegevens gecombineerd met de gegevens van alle andere gebruikers.